Fragment: "Brawo! myśl doskonałą zesłały mi nieba! Mnie się można w tej mierze najlepiej zaradzić; Ja was tu w pewne miejsce mogę zaprowadzić, Gdzie człowiek najuczeńszy potajemnie gości, U którego są niczem największe słabości. -Ach zmiłujcie się Pani, gdzie my go znajdziewa -Oto w tym małym lasku on obcina drzewa. -Doktor wobcina dzewa? -Może zbiera zioła? -Nie; to jest człowiek rzadki, nadzwyczajny,...
Książka zawiera trzy opowieści. których przesłanie jest bardzo proste: każdy z nas ma marzenia, ale tylko nielicznym udaje się je zrealizować.
Autor jest byłym nauczycielem i wychowawcą młodzieży. Jego naczelnym credo było - aby każdy młody człowiek znalazł w sobie siłę, by odnieść sukces.
Virginia potrzebuje stu tysięcy, by spłacić dług ojca hazardzisty. Może jej pomóc tylko jeden człowiek. Marcos zgadza się pod warunkiem, że będzie udawała jego kochankę do czasu, aż on sfinalizuje najważniejszą umowę w swej karierze. Virginii zadanie nie wydaje się zbyt trudne...
Mogłoby to być komedią, mogłoby też być tragedią. Jeden człowiek przepłacił to rozumem, ja przepłaciłem upustem krwi, a inny znów jegomość przepłacił kryminałem. Zawsze jednak było w tym coś z komedii. Zresztą osądźcie sami.
Współczesna kaszubska wieś.
Hipolit, bohater powieści,relacjonuje przebieg swojego życia. Żywa, pełna obyczajowych szczegółów relacja pokazuje, w jaki sposób zdolny, wartościowy młody człowiek stał się kryminalistą. Powieść nie moralizuje, nie poucza, pozwala samodzielnie wyciągać wnioski.
Człowiek, według Poego, gdyby był w stanie odrzucić ciało, przestałby istnieć na własny rachunek, i wtedy stałby się koniecznie Bogiem. Ale to jest niemożebne, inaczej przypuścićby należało, że czynność Boża może wrócić nazad, coby ją robiło bezcelową. Człowiek jest stworzeniem. Stworzenia są to myśli Boże. A myśl nie może być jak tylko nieodwołalną. Zatem śmierć nawet nie uwolni nas od ciała. Da nam...
Buty Antoniego Czechowa to krótki, humorystyczny utwór epicki, przedstawiający scenkę obyczajową. Bohater opowiastki, właściciel tytułowych butów, to stroiciel fortepianów, noszący nazwisko Murkin. Ów człowiek "reumatyczny, schorowany" budzi się pewnego dnia i spostrzega, że nie ma czego założyć na nogi. Od tej pory zaczyna się prawdziwa komedia omyłek.
O potrzebie zrozumienia mechanizmów historii, za czym iść winno kierowanie dziejami ludzkości, pisał np. Stanisław Brzozowski. Jego nauczycielami byli Karol Marks i Fryderyk Nietzsche. Brzozowski przestrzegał, że człowiek, który nie będzie rozumiał historii, stanie się ofiarą historii niezrozumianej.
Stefan Czarniecki jako człowiek, obywatel i wojownik z 1907 roku to esej autorstwa polskiego poety i prozaika Kazimierza Laskowskiego (ur. 1851 r.). Laskowski był autorem wielu piosnek, najczęściej nawiązujących do wydarzeń bieżących. Jego utwory ukazywały się w Kurierze Warszawskim, Gazecie Radomskiej, Gazecie Kieleckiej oraz warszawskich pismach humorystycznych.
Przejmująca opowieść o losach niezwykle inteligentnego i żywotnego zwierzęcia, toczącego nieustanny pojedynek z człowiekiem i swoimi biologicznymi braćmi. Świat szczura jest naturalistycznie okrutny, a w tle zawsze obecny jest człowiek, współtwórca tego mrocznego świata.
Powieść została entuzjastycznie przyjęta na międzynarodowym rynku księgarskim.
