Ta książka jest opowieścią o rozdrożu, na jakim stanęli mieszkańcy
Litwy, tak Polacy jak i Litwini, pod koniec wieku XIX (przyglądali im
się, próbowali - bądź nie - zrozumieć, co się dzieje na Litwie,
oczywiście także Polacy z Polski, dlatego pojawią się tutaj także oni).
Próbuje się w niej opisać płynny stan kultury: oscylowa-nie pomiędzy
historycznością a ideą narodową. To wówczas ważyły...
Przed rozpoczęciem wgłębiania się w treść książki i jej „plecionkowo” powiązanych uzależnień proponuję w skupieniu posłuchać utworu któregokolwiek kompozytora z krajów Północy… Aby już nieco przygotowanym […] wejść w świat niebywale ciekawy, wspomagany umysłem smaganym wiatrem tych rejonów… co przewija się w utworach wszystkich kompozytorów. W takim to klimacie […]...
Książka znanego historyka i publicysty stanowiąca odpowiedź polemiczną na pracę Stanisława Koźmiana, rozszerzona o własne poglądy autora pisane ze stanowiska narodowego.
Powstała w 1816 roku Polska pieśń patriotyczno-religijna, pełniąca w wielu okolicznościach funkcję nieoficjalnego hymnu narodowego (pretendowała do tej rangi po odzyskaniu niepodległości 1918).
Książka znanego historyka i publicysty stanowiąca odpowiedź polemiczną na pracę Stanisława Koźmiana, rozszerzona o własne poglądy autora pisane ze stanowiska narodowego.
"W obronie prawdy i własności narodowej: odpowiedź p. Estreicherowi przez jednego z urzędników Muzeum Narodowego w Rapperswylu" autorstwa Agaton Gillera ukazała się w Paryżu w 1833 roku.
Noli me tangere ("Nie dotykaj mnie") to nowela filipińskiego pisarza i bohatera narodowego José Rizala, która obnażała nieudolność i niesprawiedliwość hiszpańskiego systemu kolonialnego w jego ojczyźnie.
Dzieło Edmunda Chojeckiego. Chojecki to polski pisarz, dziennikarz, podróżnik, publicysta i poeta, tłumacz polsko-francuski, zwolennik narodowego romantyzmu i socjalizmu utopijnego. Francuskojęzyczne utwory literackie publikował pod pseudonimem Charles Edmund. Niewielką część jego dorobku stanowią utwory napisane po polsku.
Ze względu na tożsamościową rolę, jaką kino polskie odegrało w XX wieku, kwestia narodowości stanowiła jedno z głównych zagadnień z nim związanych oraz wyznaczała istotne ścieżki interpretacyjne w badaniach nad filmem. Ujęcie to domaga się obecnie kontynuacji i uzupełnienia o perspektywę transnarodową, która znacząco poszerza pole badawcze, sięgając poza granice wyznaczone ramami państwa narodowego....
